• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

راه های جلب رضایت امام زمان

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



‌کلید واژه: امام زمان، رضایت امام زمان.
پرسش: چه کار کنیم که رضایت امام زمان را جلب کنیم؟
پاسخ: رضایت امام زمان ـ علیه‌السّلام ـ با انجام اعمال شایسته، عبادت خداوند، ایمان، تزکیه و خودسازی و نیز رعایت تقوا در تمامی شرایط و موقعیت‌های زندگی و دوری از گناه امکان پذیر است.



برای این منظور می توانیداز نکات زیر کمک بگیرید.

۱.۱ - تهذیب نفس و کسب فضایل اخلاقی

یکی از عوامل اصلی کسب رضایت امام زمان ـ علیه‌السّلام ـ و توفیق دیدار آن حضرت، تهذیب نفس و آراستن خود به اخلاق نیکوست.
[۱] ابراهیم شفیعی، در انتظار موعود ـ علیه‌السّلام ـ، سازمان تبلیغات اسلامی،‌چاپ اول، ۱۳۷۶.
در روایتی از امام صادق ـ علیه‌السّلام ـ آمده است: «مَنْ سره ان یکون من اصحاب القائم، فینتظر، ‌و لیعمل با الورع و محاسن الاخلاق...» (هر کس دوست می‌دارد از یاران حضرت قائم ـ علیه السّلام ـ باشد (و آن حضرت از او راضی باشد) باید که منتظر باشد و در این حال به پرهیزکاری و اخلاق نیکو رفتار نماید).
از این روایت استفاده می‌شود که امام زمان ـ علیه‌السّلام ـ در صورتی از ما راضی می‌شود که از گناهان دوری نماییم و خود را به اخلاق شایسته و اسلامی آراسته سازیم. موضوع تهذیب نفس و دوری گزیدن از گناهان و اعمال ناشایست، به عنوان یکی از عوامل کسب رضایت امام زمان ـ علیه‌السّلام ـ و وظایف منتظران در عصر غیبت از چنان اهمیتی برخوردار است که در توقیع شریفی که از ناحیه مقدسه حضرت صاحب الامر به مرحوم شیخ مفید (ره) صادر گردیده، اعمال ناشایست و گناهانی که از شیعیان آن حضرت سر می‌زند، ‌یکی از اسباب و یا تنها سبب طولانی شدن غیبت آن حضرت شمرده شده است.
آن حضرت می‌فرماید: «تنها چیزی که رابطه ما را با شیعیان قطع نموده و از آنان پوشیده می‌دارد، همانا چیزهای ناخوشایندی است که از شیعیان به ما می‌رسد و خوشایند ما نیست و از آنها انتظار نمی‌رود.»
[۳] محمد باقر مجلسی،‌ بحارالانوار، مکتبه الاسلامیه، ج۵۳، ص۱۷۷.


۱.۲ - عمل نمودن به وظایف فردی و اجتماعی (احساس مسؤولیت)

حفظ و تقویت پیوند قلبی را امام عصر ـ علیه‌السّلام ـ و تجدید دایمی عهد و پیمان با آن حضرت یکی دیگر از وظایف مهم شیعیان و عامل رضایت و خشنودی آن حضرت و نیز مقدمه‌ای برای دیدار وی می‌باشد. هرگز نباید احساس کنیم که در جامعه رها و بی‌مسؤولیت هستیم و هیچ تکلیف و وظیفه‌ای نسبت به امام و مقتدای خود نداریم.
اگر واقعاً ‌می‌خواهیم رضایت امام زمان ـ علیه‌السّلام ـ را به‌دست آوریم باید وظایف فردی و اجتماعی خود را بشناسیم و به صورت صحیح به آن‌ها عمل کنیم.
در روایتی از امام باقر ـ علیه‌السّلام ـ آمده است که: «اصبرو علی اداء الفرائض و صابرو عدوَّکم و رابطوا امامکم المنتظر.»
[۴] محمد ابن ابراهیم ـ نعمانی، کتاب الغیبة، مکتبة الصدوق، ص۲۰۰.
(برای انجام واجبات صبر کنید، و در برابر دشمنان‌تان مقاومت از خود نشان دهید، و پیوندتان را با امام منتظرتان مستحکم نمایید).
این روایت بیانگر وظایف فردی و اجتماعی انسان است که موجب تقویت ارتباط با امام زمان ـ علیه السّلام ـ و رضایت آن حضرت می‌شود.
[۵] جمعی از نویسندگان، چشم به راه مهدی ـ علیه‌السّلام ـ، دفتر تبلیغات اسلامی، چاپ دوم، ۱۳۷۸.


۱.۲.۱ - اهمیت پیوند دائمی با امام زمان

اینکه می‌بینیم در روایت‌های متعددی، امامان ما شیعیان خود را به تجدید عهد و بیعت با امام زمان خود سفارش کرده واز آن‌ها خواسته‌اند که در آغاز هر روز و حتی بعد از هر نماز واجب، ‌دعای عهد بخوانند، همه نشان از اهمیت پیوند دایمی شیعیان با امام زمان ـ علیه‌السّلام ـ دارد، یعنی به این وسیله شیعیان هر روز به یاد امام زمان ـ علیه‌السّلام ـ می‌افتند و با تجدید عهد و پیمان از کارهای ناروا پرهیز نموده در جهت کسب رضایت آن حضرت تلاش می‌کنند.
در بخشی از دعای عهد امام زمان ـ علیه‌السّلام ـ آمده است: «بار خدایا! من در بامداد این روز و تمام دوران زندگانیم، عهد و پیمانی را که با آن حضرت بسته‌ام تجدید می‌کنم، که هرگز از آن عهد و بیعت برنگردم و بر وظایف خودم پایدار بمانم...»
[۶] محمدباقر مجلسی، بحارالانوار، مکتبة الاسلامیه، ج۱۰۲، ص۱۱۶.


۱.۲.۲ - خواندن دعای عهد

دقت در عبارت‌های این دعای شریف می‌تواند تصویری روشن از مفهوم عهد و پیمان با امام زمان ـ علیه‌السّلام ـ به ما ارائه دهد. اگر شما در آغاز هر روز با حضور قلب و توجه، چنین عهد و پیمانی را با امام زمان ـ علیه‌السّلام ـ تجدید نمایید، هرگز به رکود، ذلت و خواری و ظلم که برخلاف رضایت آن حضرت است، تن نخواهید داد، و از هر نوع گناه و معصیت نیز دوری خواهید نمود. بنابراین برای ایجاد رابطه با امام زمان و شناخت اینکه چه اعمال و رفتاری موجب رضایت آن حضرت است حتماً دعای عهد امام زمان ـ علیه‌السّلام ـ را بخوانید.


خلاصه آنکه رضایت امام زمان ـ علیه‌السّلام ـ با انجام اعمال شایسته، عبادت خداوند، ایمان، تزکیه و خودسازی و نیز رعایت تقوا در تمامی شرایط و موقعیت‌های زندگی و دوری از گناه امکان پذیر است. همه ما باید وظایف فردی و اجتماعی خودمان را بشناسیم و به آن عمل کنیم، تنها در این صورت است که رضایت امام زمان ـ علیه‌السّلام ـ حاصل می‌شود. اگر در جامعه‌ای چنین فرهنگی حاکم شود و همه در پی رضایت امام زمان ـ علیه‌السّلام ـ باشند و وظایف فردی و اجتماعی خود را به نحو احسن انجام دهند، آن جامعه هرگز دچار بحران فرهنگی، از خود بیگانگی، یأس و ناامیدی، و انحطاط نخواهد شد.


نکته دیگر اینکه، رضایت امام زمان ـ علیه‌السّلام ـ دقیقاً به معنای توفیق دیدار آن حضرت نیست، دیدار امام زمان به صورتی که او را ببینیم و صحبت کنیم، برای همگان امکان پذیر نیست، دیدار امام زمان ـ علیه‌السّلام ـ برای افراد خاصی حاصل می‌شود البته شما هم می‌توانید با عبادت و خودسازی به این مقام دست یابید، ‌امّا ارتباط قلبی و عاطفی با امام زمان ـ علیه‌السّلام ـ برای تمامی افرادی که به وظایف خود عمل کنند و همیشه به یاد امام باشند، امکان پذیر است.
شما بیشتر به این موضوع فکر کنید و رضایت و ایجاد رابطه قلبی با امام زمان ـ علیه‌السّلام ـ را هدف خویش قرار دهید، ‌که البته اگر این حاصل شد، ممکن است دیدار امام زمان ـ علیه‌السّلام ـ نیز نصیب شما شود.
[۷] عبدالرحمن باقر زادة بابلی، توجهات ولیعصر به علماء و مراجع تقلید، تهذیب، چاپ اول، ۱۳۸۱.



بخش دیگر از سؤال شما این بود که: آیا هر موقع که با آقا صحبت کنیم، صدای ما را می‌شنود؟ پاسخ این است که آری، هر موقعی که با امام زمان ـ علیه‌السّلام ـ صحبت کنیم، صدای ما را می‌شنود، امام زمان ـ علیه السّلام ـ حجت خداوند در روی زمین است، لذا ناظر بر تمامی اعمال و رفتار انسان‌ها می‌باشد، همه کارهایی که انجام می‌دهیم، حتی کارهای خلاف و ناشایست، او می‌بیند و تمامی گفته‌های ما را می‌شنود منتهی وقتی که صحبت ما با او باشد و او را مورد خطاب قرار دهیم، نه تنها صحبت ما را می‌شنود که پاسخ ما را نیز می‌دهد، تفاوت در فهم و دریافت‌های پاسخ است. افرادی که خودساخته هستند و از معنویت بالایی برخوردارند، ممکن است صدای امام زمان ـ علیه‌السّلام ـ را بشنوند، امّا دیگران متناسب با درجه معنوی‌شان حالتی را در خویش احساس می‌کنند که امام توجهی خاص به آنها نموده است.


• سیدرضا حسینی مطلق، راه وصال، پارسایان، چاپ اول، ۱۳۷۷.
• واحد تحقیقاتی گل نرگس، ما امام زمان ـ علیه‌السّلام ـ را دیده‌ایم، گل یاس، چاپ اول، ۱۳۷۹.
• سید حسن ابطحی، ملاقات با امام زمان ـ علیه‌السّلام ـ، کانون بحث و انتقاد دینی، چاپ اول، ۱۴۰۴ هـ.ق.
• ابراهیم امینی، دادگستری جهان، شفق، چاپ ۱۳، ۱۳۷۲.


۱. ابراهیم شفیعی، در انتظار موعود ـ علیه‌السّلام ـ، سازمان تبلیغات اسلامی،‌چاپ اول، ۱۳۷۶.
۲. محمد ابن ابراهیم نعمانی، کتاب الغیبة، مکتبة الصدوق، ص۲۰۰.    
۳. محمد باقر مجلسی،‌ بحارالانوار، مکتبه الاسلامیه، ج۵۳، ص۱۷۷.
۴. محمد ابن ابراهیم ـ نعمانی، کتاب الغیبة، مکتبة الصدوق، ص۲۰۰.
۵. جمعی از نویسندگان، چشم به راه مهدی ـ علیه‌السّلام ـ، دفتر تبلیغات اسلامی، چاپ دوم، ۱۳۷۸.
۶. محمدباقر مجلسی، بحارالانوار، مکتبة الاسلامیه، ج۱۰۲، ص۱۱۶.
۷. عبدالرحمن باقر زادة بابلی، توجهات ولیعصر به علماء و مراجع تقلید، تهذیب، چاپ اول، ۱۳۸۱.



اندیشه قم.    


رده‌های این صفحه : مهدویت | وظائف منتظران




جعبه ابزار