• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اصحاب اعراف

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: اعراف، اصحاب اعراف.
پرسش: اعراف چه کسانی هستند؟
پاسخ: یکی از مسائل مطرح در باب معاد، مسأله اعراف است، که در آیات ۴۶ تا ۴۹ سوره اعراف آمده است.
أَعْراف در لغت جمع عُرْف به معنای محل مرتفع و بلند است.
[۱] ابن منظور، لسان العرب، بیروت، دار الاحیاء التراث العربی، ج۹، ص۱۵۶.
و در اصطلاح مکان خاصی است میان بهشت و جهنم که همچون زمین مرتفعی در میان این دو فاصله گردیده است و در روی آن‌ها اشخاص قرار دارند که مشرف بر بهشت و دوزخند و هر دو گروه را مشاهده می‌کنند و از چهره‌های آنها می‌توانند آنها را بشناسند.
[۲] شیرازی، مکارم و همکاران، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیّه، ج۶، ص۱۸۷.




بر طبق آیات قرآن، این اشخاص که به آنها اصحاب اعراف گفته میشود، دارای ویژگی‌های چندی هستند که به آنها اشاره می‌شود:
الف- مشرف بر بهشت و جهنم هستند و از سیمای بهشتیان و جهنمیان آنها را می‌شناسند و نسبت به جزئیات اعمال آن‌ها اطلاع دارند.
ب- اصحاب اعراف هم با دوزخیان صحبت می‌کنند و هم با بهشتیان، اهل جهنم را نسبت به کبر و خود پرستی که در دنیا داشتند مورد سرزنش و ملامت قرار می‌دهند و اهل بهشت را با تحیت‌های بهشتی درود می‌گویند.
ج- اصحاب اعراف آنقدر مقامشان بلند است که سلامشان به اهل بهشت باعث ایمنی آنان می‌شود و به فرمان آنها وارد بهشت می‌شوند.
[۳] موسوی همدانی، سید محمد باقر، ترجمه تفسیرالمیزان، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ج۸، ص۱۵۴ و ۱۵۵.



دربارۀ اینکه اصحاب اعراف چه کسانی هستند، نظرّیات مختلفی ارائه شده که به بعضی از آنها اشاره می‌کنیم:
۱) عده‌ای از ملائکه
۲) کسانی که سیئات و حسناتشان برابر باشد، که آنان نیز سرانجام به رحمت الهی وارد بهشت خواهند شد.
۳) شهدا و جهادگران
۴) شهدا و جهادگرانی که بدون اذن پدر به جهاد رفته و شهید شده‌اند.
۵) جماعتی که پدر و یا مادر از آنان خشنود نباشند.
۶) کسانی که در زمان فترت بین انبیاء (مدت زمان بین دو نبی، که نبی‌ای در آن زمان وجود ندارد) در گذشته باشند.
۷) حمزه بن عبدالمطلب، عباس بن علی بن ابیطالب و جعفر طیا ر ذوالجناحین.
۸) مهمترین قولی که مفسران شیعه بر آن اتفاق نظر دارند این است که منظور از اصحاب اعراف، اهل بیت پیامبر (ص) و ائمه معصومین (ع) هستند. علی (ع) فرمودند: "ما اصحاب اعرافیم، و یاران خود را با علامت و سیمایشان می‌شناسیم" و از حضرت باقر(ع) نیز روایت شده که: "آن مردان (اصحاب اعراف) ائمه معصوم می‌باشند و پیغمبر ما در میان ایشان بود".


۱. ابن منظور، لسان العرب، بیروت، دار الاحیاء التراث العربی، ج۹، ص۱۵۶.
۲. شیرازی، مکارم و همکاران، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیّه، ج۶، ص۱۸۷.
۳. موسوی همدانی، سید محمد باقر، ترجمه تفسیرالمیزان، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ج۸، ص۱۵۴ و ۱۵۵.



سایت پژوهه.    



رده‌های این صفحه : تفسیر | قرآن شناسی | واژگان قرآنی




جعبه ابزار