در باره رجعت کنندگان، چند نظر وجود دارد؛ امّا مشهورتر از همه، آن است که رجعت به کسانی اختصاص دارد که در کفر یا ایمان، خالص بوده‌اند. احادیث فراوانی از رجعت انبیا، اولیای خدا بویژه امام حسین (علیه‌السّلام)، امام علی (علیه‌السّلام) و اهل بیت (علیه‌السّلام) به هنگام ظهور امام مهدی سخن گفته‌اند. در برخی احادیث نیز به رجعت جمعی از اصحاب خاصّ پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و امام علی (علیه‌السّلام) اشاره شده است. رجعت شهدا با عنوان «کشته شدگان در راه خدا» نیز مورد تأکید برخی احادیث است. در کنار اینها، از رجعت کافران و منافقان مهم نیز یاد شده است. تمام این موارد را می‌توان ذیل عنوان مشهور «خالصان در کفر و ایمان» آورد.
در برخی احادیث، از رجعت برخی اقوام یا گروهی از هر امّت و مانند آن سخن گفته شده است؛ امّا اجمال یا ابهام در این تعابیر را باید با احادیث دیگری که آن اقوام یا گروه را توضیح داده‌اند، برطرف کرد. نتیجه این‌که خالصان هر دسته، رجعت خواهند کرد.
[۱]ر.ک: محمدی ری‌شهدی، محمد، دانش‌نامه امام مهدی بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ، ج۸، ص۴۷-۴۸
