این حدیث شریف، از دیرباز مورد توجّه علمای اسلام، بویژه حکیمان و اهل عرفان بوده و رسالهها و مقالات فراوانی درباره آن، نگارش یافته است. علاّمه تهرانی در الذریعة، پنج رساله در شرح این حدیث، معرّفی کرده است.
(این قسمت از دفتر اوّل میراث حدیث شیعه اخذ شده است.) ۱. الرسالة الوجودیة فی معنی قوله (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم): «من عرف نفسه فقد عرف ربه» (چاپ قاهره). ۲. رسالهای در شرح حدیث: «من عرف نفسه»، از عماد الدین بن یونس پنجهزاری. این نسخه را حسن حسن زاده به طبع رسانده است.
[۲۰]فهرست نسخ خطّی کتاب خانه آیة اللّه مرعشی، ج۱۴، ص۱۴۶.
۲۳. القول الاشبه فی حدیث: «من عرف نفسه»، از جلال الدین ابوبکر سیوطی. (این رساله، ضمن الحاوی للفتاوی بارها چاپ شده است.) ۲۴. نقطة الوحدة در معنی: «من عرف نفسه»، شیخ ابواسحاق (ترکی).
[۲۱]فهرست نسخ خطّی کتاب خانه آیة اللّه مرعشی، ج۱۴، ص۱۵۰.
۲۵. معنی: «من عرف نفسه»، از امام محمّد غزالی (ترکی).
[۲۲]فهرست نسخ خطّی کتاب خانه آیة اللّه مرعشی، ج۱۴، ص۱۴۹.