گاندی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلید واژه: ماهاتما، گاندی،
هندپرسش: ماهاتما گاندی چه کسی بود؟ و
مذهب رسمی او چه بود؟
پاسخ:
گاندی ۱۸۶۹ ۱۹۴۸،
رهبر ملی و معنوی
هند ، بنیانگذار
استقلال هند از راه مقاومت منفی، و یکی از بزرگ‌ترین مردان نیمة اول قرن ۲۵م تر پور بندر (در ایالت کاتهیاوار). پدر و پدر بزرگش از طبقة بازرگانان، و نخست وزیر کاتهیاوار بودند. پدر و مادرش او را بر طبق رسوم و سنن هندی در ۱۲ سالگی داماد کردند، و او از این
ازدواج دارای ۴ فرزند شد. در ۱۹ سالگی به لندن رفت، و در دانشگاه آنجا به تحصیل علم حقوق پرداخت و بعد از ۳ سال جزء هیئت وکلای دادگستری شد. پس از آن به هندوستان رفت، و در دادگاه عالی بمبئی مشغول خدمت شد. در ۱۸۳۹ به
افریقای جنوبی رفت، و در آنجا به
وکالت دادگستری پرداخت. در جنگ افریقای جنوبی در جانب قوای بریتانیا در یک گروه حمل و نقل بیماران که خود در تأسیس آن دخالت داشت خدمت کرد. و در ۱۹۰۶ در جنگ با شورشیان زولو نیز همین خدمت را انجام داد.
گاندی از تبعیضات نژادی که سفیدپوستان افریقای جنوبی دربارة مهاجران هندی برقرار کرده بودند سخت متأثر شد، و رهبری هندیان افریقای جنوبی را در مبارزه برای به دست آوردن برابری سیاسی و اجتماعی به دست گرفت، و برای دعوت هندیان به عدم اطاعت از دولت چندین بار به زندان افتاد. در ۱۹۱۴ با ی.ک. سماتس پیمانی بست که به موجب آن بعضی از محدودیت‌های هندیان مهاجر در افریقای جنوبی برطرف شد. هنگامی که در گرفت گاندی در
انگلستان بود، و دانشجویان هندی را برای خدمت در یک گروه حمل و نقل بیمارستانی در جبهة غرب تجهیز کرد.
در ۱۹۱۵ به علت بیماری به هندوستان بازگشت، و در آنجا در شهر احمد آباد، تحت تأثیر تولتوی یک اشرم (گوشة‌عبادت) ترتیب داد. ۱۹۱۹ نهضتی دینی و سیاسی به نام «جستجوی
حقیقت » به وجود آورد.
در مارس ۱۹۱۹ حکومت هند لایحه‌ای تصویب کرد که به موجب آن دولت حق داشت هر شخص مظنونی را بدون محاکمه زندانی کند. گاندی برای مخالفت با این لایحه مقاومت منفی یا «عدم همکاری آرام» را با
دولت اعلام کرد. گاندی که در نتیجة مخالفت‌های خود با دولت بریتانیا و رهبری تودة مردم هند به مهاتما در حزب کنگره ملی هند شخصیت ممتاز درجة اول شد. عدم همکاری آرام با دولت، که گاندی آن را تبلیغ می کرد. عبارت بود از تحریم خدمات دولتی و قضائی و نظایر آن. در ۱۹۲۲ گاندی از طرف دولت هند توقیف، و به ۶ سال حبس محکوم شد. در ۱۹۲۴ به علت بیماری از زندان آزاد شد، و مردم را دعوت کرد که خود لباس خود را ببافند. و خود وی نیز در خانة‌خویش پشت چرخه ریسندگی نشست. این عمل برای وارد ساختن ضربه به اقتصاد بریتانیا و برای به دست آوردن استقلال اقتصادی و سیاسی هند بود.
دولت هند بر نمک مالیات وضع کرد و چون این مالیات مستقیم به ضرر طبقة فقیر بود. گاندی بر ضد آن قیام کرد و به زندان افتاد. در ۱۹۳۱ به دستور نایب السلطنة هند از زندان آزاد شد. و نایب السلطنه لرد اروین او را برای مذاکره دعوت کرد، و این مذاکرات به پیمان دهلی (۱۹۳۱) منجر شد به موجب این پیمان، نافرمانی نسبت به دولت موقتاً موقوف، و مالیات بر نمک مورد استفادة شخصی لغو شد، و ۱۰۰۰۰ نفر از زندانیان که به جرم مقاومت منفی زندانی شده بودند آزاد شدند.
گاندی در پاییز ۱۹۳۱ برای شرکت در کنفرانس میزگرد لندن به انگلستان رفت،و در آنجا با احترام فراوان از او پذیرائی شد، و در مدت اقامت مهمان جورج بود. ولی هنگامی که به هند بازگشت دوباره مردم را به نافرمانی نسبت به دولت خواند و باز توقیف شد. در هنگام توقیف اعلام کرد که تا وضع طبقة
نجس (و به قول او هریجن) اصلاح نشود
روزه خواهد گرفت و این روزه را تا دم
مرگ ادامه خواهد داد. روز هفتم که مذاکرات برای یافتن راه حل به نتیجه رسید، گاندی روزة خود را شکست . گاندی در سال ۱۹۳۴ از ریاست کنگره ملی هند استعفا کرد ولی به عنوان عامل مؤثر در پشت سر تصمیمات کنگره همچنان باقی ماند. گاندی مخالف
آلمان نازی بود و همین که جنگ آغاز شد و نایب السلطنة هند شرکت هند در جنگ اعلام کرد، گاندی اعلام داشت که بهای شرکت هند در جنگ بر ضد آلمان نازی باید استقلال بدون قید و شرط آن باشد. در ماه مه‌ی ۱۹۴۲ گاندی درخواست کرد که بریتانی‌ها از هند خارج شوند، دولت هند در اوت ۱۹۴۲ او را با ۵۰ نفر از پیروانش زندانی ساخت و گاندی اعلام یا مرگ یا استقلال کرد. در ۶ م ماه می ۱۹۴ گاندی به دستور ویول از زندان آزاد شد . مذاکرات او با محمد علی جناح، رهبر مسلمانان هند، تقسیم شبه قارة‌هند به دو دولت هند و پاکستان به نتیجه نرسید. در ۱۵ اوت ۱۹۴۷ لرد ماوتناتن استقلا هند و
پاکستان را اعلام کرد و گاندی را معمار استقلال هند از راه مقاومت منفی اعلام کرد. در ۱۲ ژانویة ۱۹۴۸ گاندی اعلام کرد که تا مسالمت میان هندوان و مسلمانان و سیخ‌ها برقرار نشود روزه خواهد گرفت.
در ۱۸ ژانویة همان سال خبر رسید که نمایندگان فرقه‌های مختلف در دهلی معاهده‌ای امضا کرده‌اند که به موجب آن حق حیات و تملک و اجرای اعمال دینی مسلمانان هند تضمین شده است و گاندی با شنیدن این خبر روزة خود را شکست. در روز جمعه ۳۰ ژانویة ۱۹۴۸ در حدود ساعت ۵ بعد از ظهر، هنگامی که گاندی از پله‌ها برای رفتن به
عبادت معمولی خود بالا می‌رفت، به ضرب گلولة یکی از متعصبین هند از پای درآمد.
گاندی یکی از بزرگ ترین رهبران قرن ۲۵ م بود، که ملت بسیار بزرگی را که سال‌ها در اسارت بود به استقلال و آزادی رسانید. او در عین حال رهبر معنوی و اخلاقی نیز بود. گاندی یکی از بزرگ‌ترین انسان‌دوستان عالم است،و مبارزة او از راه مقاومت منفی دلیل بارز انسان‌دوستی اوست، زیرا نمی‌خواست در راه مبارزة مشروع برای گرفتن حق خون انسانی بریزد، و معتقد بود همچنان که انسان نمی‌تواند انسانی را بیافریند و به او حیات بخشد، حق سلب حیات از او نیز ندارد.
گاندی از لحاظ دینی دین هندوان را داشت، که از فرقه‌های ویشنو و جین متأثر بود. از لحاظ افکار و عقاید، مخلوط فوق العادیه از شرق و غرب بود. افکار و
عقاید مارکس ،
داروین ، کراپوتکین، فیبینها،
راسکین ، و تولستوی در او تأثیر کرده بود.
مجموعة آثار او از طرف دولت هند در ۸ جلد از ۱۹۵۴ تا ۱۹۶۳ به طبع رسیده است. از آثار معروفش شرح حال او به قلم خودش یا داستان تجربیات من از حقیقت است.
آلبرت اینشتین دربارة او گفته است تأثیر معنوی گاندی بر مردم متفکر با دوام‌تر از آن خواهد بود که به نظر مردم عصر ما، عصری که در تأثیر قدرت محض مبالغه می‌کند، می‌آید.
با تحقیقاتی که انجام شد به دیدگاه گاندی دربارة فرقه بهائیت دست نیافتیم.
سایت مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
